HEDİYELEŞMEK

Yıllar yıllar önce. Daha önce hiç görmediğiniz, bilmediğiniz bir ilçeye taşınıyorsunuz. Apartmandan bir teyze  kapınızı çalıyor ve hoşgeldiniz diyor. Gelirken de zarif küçük bir saksı içinde çiçek getiriyor.

O günden bu güne neredeyse 20 yıl geçmiş. Tabi biz teyzelerle değil, apartmandaki yaşıtlarımızla takılıyoruz. Yani teyzenin ismini bile hatırlamıyorum. Sadece karşı komşumuz ve ev sahibimizin gelini olduğu kalmış aklımda.

İyiki bu günlere kadar kırılmadan, kaybolmadan gelmiş bu saksı. 20 yıl sonra bile insanı alıp götürüyor geçmişe. Belki bu saksıyı hediye eden teyze bile unutmuştur. Bi gün burada bu sayfayı okur mu acaba? Ya da  hatırlar mı hoşgeldiniz dediği günü?

Hediyeler, hatıralar çocukların hafızasında daha kalıcı olarak kaydediliyor sanırım. Büyükler için hayatın koşuşturmacasında sıradan bir olay, küçük bir hediye, söylenmiş bir söz çabucak silinebilirken çocuklar onu belki bir ömür boyu hatırlayacak şekilde kaydediyor.